Drie jaar geleden schreven scholieren van het Revius Lyceum Doorn een brief aan de toekomst, aan hun 50-jaar oudere zelf. Hun brieven verdwenen in een tijdscapsule onder de grond, die over 50 jaar weer wordt opgegraven. Het doel van dit project was om de kinderen bewust te maken dat je als mens een positieve invloed hebt op je omgeving.
Wensen en inzichten
Het project Brief aan de Toekomst is een initiatief van Stichting SBI en Campus Landgoed Zonheuvel in samenwerking met het Lab Toekomstige generaties, Museon, onderwijsvereniging Verus en werkgeversvereniging VNO-NCW. Het Nationaal Park Duinen van Texel is gevraagd om een pilot van de Brief aan de toekomst op Texel samen met een aantal docenten van de OSG de Hoge berg uit te voeren en dat hebben ze gedaan. De scholieren deelden hun inzichten en hoopvolle toekomstwensen.
De voorbereidingen
Alle leerlingen van HV3a en HV3b brachten ter voorbereiding bezoeken aan bedrijven en organisaties op en buiten het eiland die zich bezighouden met duurzame projecten en maakten werkstukken over verschillende thema’s die in de toekomst zullen spelen.
Tijdscapsule maken
Vervolgens schreven de scholieren, net als de scholieren van het Revius in Doorn drie jaar geleden, een brief (of een andere creatieve uiting) aan de toekomst. Deze werkstukken zijn in een koker gedaan, waar euromunten en foto’s van de leerlingen aan zijn toegevoegd. Deze koker is begraven onder een nieuw geplante eik bij OSG De Hogeberg. Over vijftig jaar wordt de koker weer opgegraven.
Visie scholieren
In de visie van Maaike Ploeg (15) uit Oosterend komt er een wereldwijde duurzame omslag na het rampjaar 2034, waarin dieren en planten uitstierven en landen elkaar de oorlog verklaarden door de sterk gestegen temperatuur. Vliegtuigen en andere voertuigen die op fossiele brandstoffen reden, worden verboden. Nieuwe voertuigen worden weggemaakt, werpverpakkingen worden afgeschaft, Tupperware krijgt weer een vaste plek. Vanaf dat moment veranderde alles, nieuwe planten- en diersoorten ontstonden en mensen werden verdraagzamer. Ze ziet zichzelf in de toekomst als docent Nederlands in Lekkerkerk en haar panterprintauto werkt op zonne-energie.
Honger de wereld uit
In het toekomstbeeld van Joël Stark (15) wordt de auto dan aangedreven door ijs. Jaarrond komt de temperatuur in Nederland niet meer boven het vriespunt. Door de opwarming van de aarde is er juist afkoeling veroorzaakt. Zo heeft zijn auto een speciale ijsstand waarmee hij de Waddenzee kan oversteken. Joël blijft op Texel, waar hij een duurzaam boerderijtje heeft in het buurtschap Spang. Hij voorziet dat de arme landen over vijftig jaar welvarender zijn geworden en dat honger de wereld uit is. Op zijn oude dag wil hij de politiek in, omdat er wereldwijd nog veel mensen worden onderdrukt.
Zorgcentrum voor ouderen
Een groepje met de zorg als onderwerp heeft een plan voor een klein zorgcentrum voor bejaarden gemaakt. Ze hebben daarvoor een enquête gehouden onder maar liefst tweehonderd respondenten.
Toekomst in handen
Op vrijdag 8 april hebben de klassen hun projecten tijdens een afsluitende markt voor de ouders gepresenteerd. Hun Brieven aan de toekomst liggen begraven onder de eik, een blijvend aandenken aan het project en over vijftig jaar de plek waar de jongeren, misschien wel met hun kinderen en kleinkinderen, samen komen om de brieven aan de toekomst te lezen.
Zou het, zoals Maaike en Joel voorspellen, dan zo goed gaan met de aarde dat honger inderdaad de wereld uit is en er nieuwe planten en diersoorten ontstaan?
We gaan het zien. De toekomst ligt in onze handen.
Lees hier de reportage die in de lokale krant verscheen over Brief aan de toekomst >>
